Ik haal vast de bedden af en kijk nog even op internet naar spannende dingen. Niets schokkends uit Nederland, geen mail van United dat we nog een week langer mogen blijven, omdat het vliegtuig heeeeeel veel vertraging heeft. De vuilnisbakken worden naar buiten gereden, voor de laatste keer langs het biljart af. Zullen we nog 1 potje ?
Nog even een laatste foto aan de rand van het zwembad wordt genomen.
Simone is inmiddels ook begonnen met aankleden en niet veel later kunnen de koffers definitief op slot. Het is toch maar goed dat we een 5e koffer hebben gekocht, deze zit toch ook wel aardig vol. De koffers hebben geen overgewicht volgens de weger van de Walmart, ikzelf ga hier maar niet aanhangen….
Om half 9 is de auto geladen en kunnen, nee, moeten we helaas vertrekken. Even de sleutel deponeren in het boxje en we kunnen op weg naar Orlando International Airport. Een ritje van wederom zo’n 80 miles. Zonder problemen leveren we 1,5 uur later de auto bij Alamo in. Even de bon checken of alles netjes op 0 USD staat en dan kunnen we naar de balie van United. Deze keer lopen we in een keer goed. Eerst de garage uit de terminal binnen, dan naar level 3 en we staan midden voor de check in bij United.
Hier is het gelukkig niet druk. Op een computerscherm voeren we ons confirmation number in, even later komt een medewerker van United onze paspoorten innemen ( als hij ze nou niet terug brengt dan moeten we blijven ) en worden de labels aan de koffers geplakt. Paspoorten krijgen we weer terug, helaas…
De koffers zijn weg, nu ff een paar lekkere zitplaatsen zoeken en dan nog wat winkeltjes bekijken. Jor koopt nog een mooi vliegtuig in de Disneywinkel, voor vriend Willem wordt nog een mooie pet in de Kennedy Space Centre winkel ingeslagen. Voor onszelf slaan we alleen nog wat etenswaren in. Chicken or pasta is hier nog niet te verkrijgen …. Nog even een koude shot voor de hersenen middels een frappuccino bij de Starbucks, helaas geen cheesecake te verkrijgen, dat is een tegenvaller.
We gaan door de douane, paspoorten worden getoond en dan kunnen we door naar de bakken die ons al op staan te wachten. Schoenen weer uit, alles ruikt nog fris, riem uit de broek ( de broek zakt toch niet af aan het einde van de vakantie ), laptop uit tas en dan kunnen we weer door. Om half 1 zijn we bij Gate 46, het vliegtuig staat al klaar. Nog even op internet, even op MSN met Pieter en Wendy. Ook ga ik weer even verder met het typen van het verslag, ben nu bij tot en met de vlucht van Orlando naar Washington.
Iets voor half 4 landen we, mooi op tijd, in Washington. We kunnen vrij snel uit het vliegtuig en zien op de borden dat we vervolgens naar gate C27 moeten. Dit is niet ver lopen gelukkig. Er moet nog gegeten worden voordat we aan de vlucht naar Brussel kunnen beginnen. Maar in Washington is geen echte foodcourt. Tenminste, wij konden er geen vinden en zijn gestopt bij C5. We lopen een heel stuk door de gangen heen ( loopbanden hebben ze hier helaas niet ) maar geen gezellig plein met eettentjes te vinden. Dan maar weer terug naar de gate waar we straks van moeten vertrekken. Onderweg stoppen we maar even bij de Wendy’s en slaan een vette hap in, friet met cheeseburgers. Met een goed gevulde buik kunnen we beginnen aan de terugvlucht.
De vlucht naar Brussel vertrekt mooi op tijd, iets na zessen gaan de wielen van de grond. We zitten deze keer weer in de Economy, is weer wennen na de Economy Plus van de heenreis. Na 3 minuten klapt de man voor mij zijn stoel al in de slaapstand, ruimte is nu weer een stukje kleiner.
Na een half uur klopt mijn achterbuurvrouw me op de schouder ( gaan we tikkertje doen ? ). Ze moet in haar tas zijn, maar omdat mijn stoel ook in de luierstand staat, kan ze er niet bij. Ik braaf even de stoel naar voren, we moeten immers nog zo lang.
Na een uurtje vliegen komt dan weer het moment waar we de hele vakantie naar uitgekeken hebben, chicken or pasta ! Als we de keuze maar kunnen maken, allebei nemen mag helaas niet. En waar op de heenreis de chicken de beste tot nu toe was geweest, is de kip op de terugreis echt niet te eten. Deze kip komt met stip op nummer 1 binnen van de slechtste smakende vliegtuigkippen ooit door ons (proberen ) te eten.
Na dit diner gaan de lichten vrij snel uit. Weer een geklop op mijn schouder, wat nu weer …. Haar buurvrouw moet naar het toilet maar kan er niet door, mijn stoel he …. Gezegd dat dit de laatste keer is, anders blijft ze maar zitten tot aan Brussel. Als ik nu maar geen kauwgum in mijn haren gesmeerd krijg.
En zo vliegen we de nacht in …..
Lekker, zo'n poltergeist achter je....
BeantwoordenVerwijderenHeerlijk zijn reisverslag, kan me dat levendig voorstellen met van die gasten die je geen minuut met rust laten.Ben benieuwd hoe het ons morgen zal vergaan, dat lees je dan in ons verslag wel weer.
BeantwoordenVerwijderenJullie zijn alweer home sweet home, toch ook wel weer fijn om thuis te zijn.
Groetjes van Petra (jarjarbinks vrouw hihihi)
Jammer, het zit er weer op voor jullie. Jullie hebben een leuk verslg voor ons achtergelaten.
BeantwoordenVerwijderenHoop dat je achterbuurvrouw zich verder rustig heeft gehouden.
Op naar de volgende vakantie.
Gr. Ronald