Dag 15 (01/09) - de laatste dag / Outback

Vandaag is dan toch de laatste dag aangebroken van ons verblijf in Inverness.
Net nu we beginnen uit te slapen moeten we weer naar huis. Rond kwart over acht komt er leven in de brouwerij. De laptop gaat aan, de ontbijttafel wordt gedekt, de lamellen worden opengetrokken. ( kan ook in een andere volgorde zijn geweest ). Wat moeten we vandaag nog allemaal doen ? Erg vreemd om over moeten te praten op een vakantie waar niets moest maar alles mocht.

Na het ontbijt duikt Simone weer voor de tv, kanaal 57, HGTV.
Ik duik met de mannen de garage in, er moet weer gebiljart worden. Jordan en zeker Mitch weten inmiddels de ballen aardig te raken en ze gaan ook nog de goede kant op.



Ik heb het moeilijk en win maar zelden een partij ( of ligt het gewoon aan mijn kunnen en omdat ik met een blinddoek om moet spelen ) Nadat ik weer een partij op miraculeuze wijze heb verloren, ballen die ineens langzaam afbuigen, ben ik er van overtuigd dat de boel is gesaboteerd. De waterpas wordt op tafel gelegd en inderdaad, de tafel loopt “iets” af. De kinderen hebben de grootste lol.



Dan maar het zwembad in, het is flink bewolkt maar de temperatuur is aangenaam. Simone blijft binnen nog even een programma afkijken. Het enige minpuntje misschien van deze villa, geen klein flat tv-tje buiten ….

Op het forum zien we iets staan waar we niet vrolijk van worden. Onder het kopje " wie komen er bijna terug " staan wij ook !! Het einde komt echt in zicht.



Na de lunch beginnen we vast op ons gemak met het verzamelen van de spullen. Het inpakken moet toch een keer beginnen en nu kunnen we misschien nog kijken of er een koffertje bijgekocht moet worden. Dat scheelt later op de dag / avond veel stress. Ondertussen begint het buiten ontzettend te regenen en onweren. Dit is pas de 2e keer dat we hier in Inverness zoveel regen hebben deze vakantie.
Kan ik misschien straks nog even met de Jeep door de blubber racen.



De palmbomen had ik vanmorgen al voor de laatste keer water gegeven en afscheid van ze genomen. Dit buitje moeten ze maar als een extraatje zien.

Tijdens het inpakken regelmatig nog even op MSN met de people in Nederland. PenPe Pieter, Edwin , Wendy, Marc, Marjolein, Gwenda, allemaal komen ze nog even voorbij om ons een goede reis te wensen. Dat moet morgen wel een soepele terugreis worden.

Inmiddels heb ik ook een mailtje ontvangen van United dat ik online kan inchecken. Zal ik dit al gaan doen of toch maar even wachten ? Check ik 4 koffers in of moeten het er toch 5 worden ? De boys hebben gisteren allebei nog een grote knuffel gekocht bij World of Disney. Ach, inchecken kan later ook nog.

Tegen de klok van 5 gaan we nog even naar de Walmart om wat laatste spullen te kopen. Mitch en Jordan duiken meteen weer tussen de spullen van de PS2, daar hebben we voorlopig geen last van. Helaas is het gitaar voor de PS2 te groot om mee te nemen in een koffer, dan hier nog maar even een potje gespeeld.



We schaffen toch maar een extra koffer aan, hoeven we niet zo te proppen en zit alles niet zo krap ingepakt. ( maar die gitaar past er nog steeds niet in, jammer )

Daarna even thuis de laatste aankopen neerzetten en dan op weg voor ons afscheidsetentje bij de Outback.
We eten hier weer heerlijk, al bevat de outback special van zowel Mitch als Robin een aardige pees. Even gemeld aan de serveerster, na vele verontschuldigingen gaat ze de manager erbij halen. Die begint ook met meerdere malen zijn excuses aan te bieden en vraagt of we iets anders willen van de kaart, zoek maar uit. Of hij stelt voor om een menu niet in rekening te brengen. We zeggen het maar…. Extra eten past er niet meer bij, dus gaan we voor de “korting”. Dit wordt netjes en snel opgelost. Geweldige service !



Bij thuiskomst pakken we de laatste dingen in, morgenvroeg alleen nog een beetje handbagage. De koffers staan klaar voor vertrek, we hebben online ingecheckt, de was is gedaan, de badlakens liggen weer schoon in de kast, de vaatwasser draait ook nog een keer…

Aan alles komt een einde. We schrijven nog even in het gastenboek en dan is het tijd om naar bed te gaan. De bacardifles wordt leeggeschonken, de laptop gaat weer richting slaapkamer. Met een aanloop spring ik weer op het geweldige bed om aan mijn verslag te beginnen.

Met veel plezier heb ik dit iedere avond gedaan, me bijna schuldig voelend als ik een keer geen puf meer had. Het is erg leuk om te zien dat vele mensen het verslag lezen en waarderen wat je doet. Ook voor jezelf is het leuk om later terug te kijken wat je allemaal hebt gedaan.

De wekker wordt voor de 1e keer gezet deze vakantie. We vliegen morgen pas om 13:22 naar Washington en om 17:56 naar Brussel. Maar ja, we moeten nog 1,5 uur rijden naar het vliegveld, de auto moet ingeleverd worden bij Alamo en ook moeten we ons toch weer op tijd melden aan de balie bij United. Stel je voor dat we de chicken or pasta mislopen …..

Het glas is inmiddels leeg, dit was het laatste verslag vanuit Inverness Florida.
Hopelijk morgen op Orlando of Washington nog even verbinding om een update te plaatsen. Anders probeer ik dit zsm te doen na terugkomst in Nederland !

Iedereen nogmaals bedankt voor alle reacties via de weblog / mail en tot snel !!